Góry Świętokrzyskie 22.04.23

Sobotni poranek 22 kwietnia 2023 r. przywitał grupę zapaleńców piękną pogodą. Naszym celem były Góry Świętokrzyskie, część osób realizowała swoje plany w ramach zdobywania Korony Gór Polskich, a reszta dzielnie im kibicowała.

Po 3-godzinnej podróży zakotwiczyliśmy w Świętej Katarzynie. Tam zajrzeliśmy do sióstr Bernardynek- zakonu klauzurowego, które gospodarzą tutaj od 1815roku. „Żyjąc w ubóstwie poddajemy się powszechnemu obowiązkowi pracy za przykładem Chrystusa trudzącego się w Nazarecie. Pracę traktujemy jako źródło utrzymania. Wykonujemy ją jednak w taki sposób, byśmy nie gasiły ducha modlitwy, powierzając się opatrzności Ojca Niebieskiego.” Siostry zgodnie z regułą, dzielą czas pomiędzy modlitwę w intencjach Kościoła, Polski, ludzi oraz pracę na potrzeby klasztoru  i miejscowego kościoła. Zajmują się między innymi haftem artystycznym- użytkowym, techniką origami, uprawą ziemi. W jednym z eremów na ścianie uwiecznił się podpisem Stefan Żeromski.

Ruszyliśmy na trasę- czerwonym szlakiem, przy źródełku św. Franciszka Kaziu opowiedział/ przypomniał nam historię Gór Świętokrzyskich. Potem koło skały Agaty Paweł opowiedział o niej legendę – której wysłuchali też inni podążający ze szczytu Łysicy.

Zeszliśmy do Kakonina – tu czekał na nas autobus.

Przemieściliśmy się do Opatowa- był czas na obiad. Potem przeszliśmy pod Kolegiatę świętego Marcina i tu fantastyczny przewodnik lokalny pokazał nam wszystkie skarby opatowskie. Poznaliśmy bardzo bogatą historię miasta, budowy i wielu przebudów kolegiaty, sławnych ludzi związanych z tym miejscem. Wyjątkowym zjawiskiem w kościelnym malarstwie naściennym są freski przedstawiające wielkie bitwy np. pod Wiedniem, na Psim Polu, bitwę pod Grunwaldem. Obejrzeliśmy również Lament Opatowski. Płaskorzeźba ta będąca arcydziełem sztuki okresu renesansu i świadcząca zarazem o wielkim kunszcie ówczesnych polskich rzemieślników przedstawia 41 postaci opłakujących zmarłego kanclerza, właściciela miasta Opatowa i odnowiciela kolegiaty – Krzysztofa Szydłowieckiego. Wśród tych postaci jest król Zygmunt I Stary, dostojnicy państwowi, dworzanie, muzycy, śpiewacy
i członkowie rodziny Szydłowieckich. Płaskorzeźba pochodzi prawdopodobnie z 1541 roku.

Kolegiata „używana” była przez szlachtę i magnatów na sejmiki, stąd oddzielenie sacrum od profanum balaskami.

Po dużej dawce historii ruszyliśmy w drogę powrotną.

Grażyna Kwiecińska